Ενδιαφέρων διάλογος πανεπιστημιακών για το προχθεσινό μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης.

Ο κύριος Γ.Μ. καθηγητής ιστορίας στο ΑΠΘ απευθύνεται, μέσω ηλεκτρονικού διαλόγου που υπάρχει μεταξύ των μελών ΔΕΠ του ΑΠΘ, στον καθηγητή κ. Νικόλαο Ιντζεσίλογλου, και αυτός ο τελευταίος απαντά,. όσον αφορά το προχθεσινό μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης.

Ο καθηγητής κ. Γ.Μ. έγραψε τα εξής:

Κύριε Ιντζεσίλογλου,
>
> Επιτρέψτε μου να έχω μια εύλογη προσωπική απορία την οποία και παίρνω το θάρρος να καταθέσω δημόσια ενώπιόν σας.
>
> Γνωρίζουμε ότι είστε ένας άνθρωπος μορφωμένος και σε πολλές πτυχές του ακαδημαϊκού σας βίου μετριοπαθής και με μεγάλη αίσθηση του μέτρου.
>
> Θέτω λοιπόν το ερώτημα το κατά πόσο είναι δυνατό να σας εκφράσει το περίφημο συλλαλητήριο της Κυριακής των 400 ή 800 ή (το πιθανότερο) 40 με 50.000 ατόμων.
>
> Αναφέρομαι στους ομιλητές που απευθύνθηκαν στα πλήθη, στους μηχανισμούς που τα συγκέντρωσαν αλλά και στις πολιτικές δυνάμεις που εκφράστηκαν μέσα από την εκδήλωση αυτή.
>
> Οι πρώτοι, με επικεφαλής τον απόστρατο στρατηγό που αναζητά στην αποστρατεία δόξες που δεν απέκτησε στην ενεργό υπηρεσία, εκείνον τον άλλον με το "υψηλότερο IQ στον πλανήτη Γη" (επιφυλάσσομαι για τα του σύμπαντος), ή διάφορους άλλους για τους οποίους μάλλον ταιριάζει η λέξη "γραφικός" αλλά που οπωσδήποτε απέχουν πολύ από τη δική σας συγκρότηση και παιδεία.
>
> Οι μηχανισμοί περιλάμβαναν ενώσεις απόστρατων, παραεκκλησιαστικές ομάδες κάθε μορφής και είδους, ποίμνια ενοριών με συγκεκριμένους ποιμενάρχες και -δυστυχώς- ενώσεις σαφώς ακροδεξιών αποκλίσεων και προδιαγραφών. Η παιδεία που κυκλοφορεί σε τέτοιους χώρους δεν είναι οπωσδήποτε υποδειγματική. Η παιδεία και ο τυφλός φανατισμός ξέρετε δεν πάνε ποτέ μαζί.
>
> Στις πολιτικές δυνάμεις πρωτοστατούσε η Χρυσή Αυγή. Με την ευκαιρία έκαψε και ένα παλαιοκλασσικό της πόλης και βεβήλωσε το μνημείο του Ολοκαυτώματος. Είμαι βέβαιος ότι το πνευματικό επίπεδο της Χρυσής Αυγής δεν σας συγκινεί και δεν σας εκφράζει.
>
> Απορώ λοιπόν! Πώς βλέπετε εσείς τον εαυτό σας μέσα σε αυτόν τον ενδεικτικό ωκεανό τυφλού φανατισμού; Πώς συμβιβάζεται η δική σας παιδεία με την κραυγαλέα επίδειξη αμάθειας. Πώς οι ιδέες σας και οι απόψεις σας αισθάνονται άνετα όταν εκφράζονται μέσα από τέτοιου είδους εκδηλώσεις;
>
> Ο ειλικρινά απορών
>
> Γ. Μ.

Η απάντηση που έδωσε ο Νικόλαος Γ. Ιντζεσίλογλου στον καθηγητή ιστορίας κ. Γ. Μ. είναι η ακόλουθη:

Κύριε Γ. Μ.,

κατ' αρχήν σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια προς το πρόσωπό μου, και σας ανταποδίδω την έκφραση της προσωπικής εκτίμησης (“ὄλβιος ὅστις τῆς ἱστορίας ἔσχε μάθησιν”),

Προσωπικά σέβομαι όλους τους ανθρώπους ως πρόσωπα, ανεξάρτητα από το επίπεδο της μόρφωσής τους, καθώς επίσης και ανεξάρτητα από τις πολιτικές, τις κομματικές, τις θρησκευτικές ή άλλες τοποθετήσεις και κοινωνικές (και ταξικές αν προτιμάτε) θέσεις τους, καθώς και άσχετα από το αν συμφωνώ ή όχι μαζί τους.

Επίσης, όντας διαποτισμένος μέχρι του μυελού των οστών μου από ήθος δημοκρατικό (το οποίο και αυτό ίσως απορρέει από τον σεβασμό του ανθρώπινου προσώπου), θεωρώ ότι ένα από τα αγαθά, τις αρχές και τους πυλώνες ενός σύγχρονου δημοκρατικού πολιτεύματος, είναι το δικαίωμα όλων των πολιτών να εκφράζουν δημόσια και να διαδηλώνουν ανεμπόδιστα τις πολιτικές ή άλλες πεποιθήσεις τους επί όλων των θεμάτων του κοινωνικού βίου, πόσο μάλλον επί όλων των θεμάτων του εθνικού βίου.

Κατά συνέπεια, επί τη βάση των δύο τούτων αρχών, αφ’ ενός του σεβασμού του ανθρώπινου προσώπου και αφ’ ετέρου της δημοκρατικής αρχής της ελεύθερης έκφρασης της γνώμης, δεν έχω κανένα πρόβλημα με όσους σε μια δημόσια εκδήλωση (όπως εν προκειμένω στο προχθεσινό εντυπωσιακό σε όγκο συλλαλητήριο, στο οποίο αναφέρεσθε), ομιλούν ελεύθερα και εκφράζουν με τον δικό του τρόπο ο καθένας την άποψή του για το θέμα του συλλαλητηρίου, ακόμη κι αν αυτός που απευθύνεται στο αμέτρητο πλήθος είναι ένας απόστρατος στρατηγός, ένας Μητροπολίτης, ο ευφυέστερος άνθρωπος στον κόσμο ή ένας τσομπάνος από την Κρήτη.

Φυσικά δεν συμφωνώ με όλα όσα λένε όλοι κι ούτε πάντοτε με τον τρόπο με τον οποίο τα λένε σε δημόσιες εκδηλώσεις. Αλλά στις περιπτώσεις αυτές, όπως είναι ένα συλλαλητήριο, όπως το προχθεσινό, που δεν οργανώθηκε από κάποιον ενιαίο και μακροχρόνια συγκροτημένο κομματικό ή άλλον φορέα, και όταν επιπρόσθετα δεν έχουμε να κάνουμε με ένα επιστημονικό συνέδριο ή με κάποιο διαγωνισμό καλλιεπούς ρητορικής ευγλωττίας, οι εκφέροντες τον δημόσιο από μικροφώνου λόγο μπορεί, παρασυρόμενοι κι από τον ενθουσιασμό του άπειρου πλήθους, να πουν και καμιά κουβέντα παραπάνω και να φωνάξουν και λίγο παραπάνω. Αρκεί αυτά που λένε οι από μικροφώνου ομιλούντες να είναι εντός του θέματος, για το οποίο γίνεται το συλλαλητήριο. Κι από εκεί και πέρα ο καθένας από τους ακροατές συγκρατεί, υιοθετεί ή αποδοκιμάζει, όσα κατά την κρίση του είναι σωστά ή εσφαλμένα.

Όσον αφορά τις εκδηλώσεις βίας στις οποίες αναφέρεσθε, και οι οποίες ήταν μεμονωμένες και περιθωριακές ως προς το συλλαλητήριο, φυσικά και τις αποδοκιμάζω. Πάντως το συλλαλητήριο αυτό καθ’ εαυτό ήταν ένα ειρηνικό, μαζικό, πολυπληθές, ογκώδες και ενθουσιώδες συλλαλητήριο απλών ανθρώπων κάθε ηλικίας και κάθε κοινωνικής τάξης, οι οποίοι προσήλθαν με τις οικογένειές τους και κατέλαβαν όλο σχεδόν το παραλιακό μέτωπο της Θεσσαλονίκης. Το προχθεσινό συλλαλητήριο υπήρξε σίγουρα μια από τις μεγαλύτερες και μαζικότερες συγκεντρώσεις που γνώρισε η πόλη της Θεσσαλονίκης στη μακρά της ιστορία από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Πέρα όμως από την απλή αντικειμενική περιγραφή του όγκου του πλήθους και της μεγάλης πλειοψηφίας των ανθρώπων που συνέθεταν το εν λόγω πλήθος, θα ήθελα να κάνω και μια αξιολόγηση του πολιτικού γεγονότος του συλλαλητηρίου, αφού έμμεσα ή άμεσα με προτρέπετε σ’ αυτό.

Αξιολογώ, λοιπόν, αγαπητέ μου κ. Γ.Μ., με θετικό τρόπο το προχθεσινό συλλαλητήριο, και μάλιστα από πολλές απόψεις.

Πρώτα από όλα, βέβαια, με εντυπωσίασε θετικά ο όγκος, το άπειρο και αμέτρητο πλήθος των απλών ανθρώπων του ελληνικού λαού, που με αυθορμητισμό, δίχως καμιά ενιαία οργανωτική δομή, προσήλθαν με ενθουσιασμό στο συλλαλητήριο. Το μεγαλειώδες προχθεσινό συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, θεωρώ ότι θα παραμείνει στην ιστορία, ως το εντυπωσιακότερο παράδειγμα μαζικής λαϊκής (συγκυριακής έστω) αυτοοργάνωσης.

Μου έκανε, επίσης, εντύπωση το γεγονός ότι αυτό το αμέτρητο πλήθος κινητοποιήθηκε, αυτοοργανώθηκε, πλήρωσε ο καθένας από τη τσέπη του για τη μετακίνησή του, προκειμένου να εκφράσει δημόσια τη θέλησή του όχι για κάποιον ιδιοτελή σκοπό, όχι για το προσωπικό του συμφέρον ο καθένας, όχι για να αυξήσει τη σύνταξη, το μισθό ή το επίδομά του, αλλά για να εκφράσει δημόσια και με τρόπο ειρηνικό την αγάπη του για την πατρίδα και την ανησυχία του για την ακεραιότητα της χώρας.

Όσο οι Έλληνες σηκώνονται από τις πολυθρόνες και τους καναπέδες για να βγουν στους δρόμους, όχι για το ατομικό ή συλλογικό υλικό συμφέρον του ο καθένας, αλλά για σκοπούς που υπερβαίνουν την ατομικότητα του καθενός και τα ξεχωριστά υλικά συμφέροντα της κάθε κοινωνικής ομάδας χωριστά, θα υπάρχει ελπίδα για τον ελληνισμό.

Τέλος, θεωρώ πολύ χρήσιμο από εθνική και πολιτική σκοπιά αυτό το από κάθε άποψη επιτυχημένο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, διότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ,κατά τις διαπραγματεύσεις για το οριστικό όνομα της ΠΓΔΜ, με τρόπο επωφελή για τα ελληνικά συμφέροντα.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς

Νικόλαος Γ. Ιντζεσίλογλου